Dziś byłam na castingu. Cała rozmowa trwała jakieś 5 do 10 min. Zadano mi pytanie, czego oczekuję od nich? Zaczęłam mówić o wolontariacie, w którym się od lat udzielam. Przypominałam sobie różne wydarzenia, w których brałam udział z Centerkiem…, że kibicujemy w maratonach, że mieliśmy ogniska integracyjne i, że animujemy czas dzieci i dorosłych, także seniorów … Że bierzemy udział w Dniu Zdrowia Psychicznego, chodzimy do domów pomocy społecznej, tańczymy w zespole Go Pomost! i jesteśmy zapraszani w różne miejsca. Mówiłam o tym, ile to daje radości, że każdy chce brać udział w zajęciach, bo poznaje samego siebie, wychodzi się z nieśmiałości oraz zawiera się fajne znajomości i przyjaźnie. Bo naprawdę bardzo się lubimy i pomagamy sobie. Nikt nie jest sam, tylko jesteśmy dla siebie. Jak członkowie komisji zobaczyli ulotkę „Akcji-Animacji!” projektu „Wolontariusz jako lokalny animator”, to zareagowali bardzo pozytywnie. Przeczytali ją i powiedzieli, że znają „Centerko” i nawet brali udział w jednej imprezie z nami. Na koniec otrzymała informację, że skontaktują się z nami w wakacje. Wszystko bardzo dobrze wypadło, gdyż mówiąc o sobie, mogłam zareklamować wolontariat. Dodam jeszcze, że w tym samym czasie moja koleżanka-wolontariuszka Magdalena Kaźmierczak udzielała wywiadu do konkursu im. Wojciecha Słodkowskiego Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej.

Małgorzata Sikora