Wyprawa w ośmioosobowym składzie nie obyła się bez atrakcji i niespodzianek … po długich oczekiwaniach i przygodach związanych z przygotowaniami do odjazdu, z opóźnieniem udało się dotrzeć na wyznaczone miejsce, w którym wolontariusze mieli razem spędzić najbliższy czas, tj. Hotelu „Złota Karczma”. Niestety, zaplanowany koncert „Latających Gruszek”, w którym grupa chciała wziąć udział, dobiegł końca 🙂 Na szczęście humory dopisywały, dzięki czemu wieczór w pokojach upłynął miło, przy wspólnych dysputach.

Następny dzień rozpoczął się od porannej gimnastyki i pysznego śniadania w myśl idei „W zdrowym ciele, zdrowy duch”. Tak przygotowani wolontariusze udali się do Domu Kultury, aby zgłosić się do udziału w VIII Ogólnopolskim Otwartym Konkursie Jednego Wiersza im. Pawła Greca oraz pobrać wejściówki na poszczególne imprezy towarzyszące Festiwalowi. Po formalnościach, przyszedł czas na przyjemności … Kapele Katarzynki oraz Gęsty Kożuch Kurzu zadbały o nieprzeciętną i wspaniałą atmosferę podczas warsztatów tańca, śpiewu i obyczaju polskiego. Wolontariusze nie tylko zapoznali się z ludowymi tradycjami oraz staropolskimi tańcami, ale przede wszystkim dobrze się bawili i zintegrowali z pozostałymi uczestnikami. Udział w warsztatach pozwolił na prawdziwe rozluźnienie i oderwanie się od stresujących myśli przed publicznym wystąpieniem. I rzeczywiście, każdy wolontariusz z uśmiechem na twarzy i pewnością siebie zaprezentował swój autorski utwór przed zgromadzonymi gośćmi oraz jury w składzie: M. K. E. Baczewski, Karol Bajorowicz, Grażyna Baranowska. Wszyscy wspierali się nawzajem, dopingując podczas recytacji, okazując prawdziwą przyjaźń pozbawianą rywalizacji. Po części oficjalnej, w trakcie przerwy, wolontariusze udali się na dłuższy spacer ulicami Kutna, zakończony obiadem w pobliskiej restauracji. Następnym punktem w bogatym programie Festiwalu było spotkanie z poetami niemieckimi Uljaną Wolf i Janem Wagnerem pt. „Lyrik von Jetzt”, prowadzone przez Tadeusza Dąbrowskiego. Był to czas refleksji i przemyśleń, dzięki innemu, poetycznemu spojrzeniu na świat okiem artysty … Odczuwając niedosyt tym niecodziennym i nieziemskim wydarzeniom, wolontariusze udali się do Pałacu Saskiego, gdzie poznali czym jest prawdziwa gościnność … oprowadzeni przez kustoszy muzeum i zagłębieni w historię pomieszczeń Pałacu, przeszli na dziedziniec, gdzie kosztowali tradycyjnej kawy po drezdeńsku. Na miejscu spotkali poznanych już wcześniej członków zespołu Katarzynki i Gęsty Kożuch Kurzu. Spotkanie zaowocowało nawiązaniem nowych kontaktów i wymianą doświadczeń, których podłożem stały się wspólne pasje. Kapela wyraźnie zainteresowała wolontariuszy swoją muzyką, a wolontariusze działalnością społeczną 🙂 Po miłych dyskusjach na świeżym powietrzu, przyszedł czas na ogłoszenie wyników konkursu. Niestety, w tym roku żaden wolontariusz nie został wyróżniony, ale szczerze wszyscy gratulowali zwyciężczyni Izabeli Kawczyńskiej za wiersz „Modlitwa do kogokolwiek dziękczynna”. Na otarcie łez, pozostał wszystkim energetyczny koncert zespołu „De Press” pt. „Bo ja cie kochom. Ojczyzna i dziewczyna”. Było to wspaniałe doznanie artystyczne, kathartyczne i ożywcze, bowiem po tych występach wolontariusze po raz kolejny w tym dniu doznali przypływu energii do działania i zabawy … Nie myśląc zbyt wiele ponownie udali się do Pałacu Saskiego na prawdziwą biesiadę poetów i zabawę z przytupem „do oporu”. Prawie do białego rana wolontariusze „skocznym krokiem” bawili się z Pograjkami do poznanych wcześniej melodii i tańców, nie zabrakło również integracyjnych zabaw i gier, wywodzących się z wiejskich tradycji … okazało się, że wolontariusze „LUBIĄ TO!”. Zadowoleni i w pełni usatysfakcjonowani z przebiegu dnia, wszyscy wrócili do hotelu.

Po bardzo krótkim śnie i szybkim śniadaniu, przyszedł czas na powrót do Łodzi i opuszczenie lokum, nazwanego pieszczotliwie „chatką zębowej wróżki”…, ale zanim to nastąpiło, wolontariusze nie przepuścili okazji i po raz kolejny wzięli udział w spotkaniu z Katarzynkami i Gęstym Korzuchem Kurzu. Tym razem w Centrum Teatru Muzyki i Tańca odbyła się druga część warsztatów tańca, śpiewu i obyczaju polskiego. Nadaktywność łódzkich społeczników spotkała się z dużą aprobatą i podziwem organizatorów, czego dowodem była innowacja w postaci nauki klaskania „w przeciwfazie” oraz tańca flashmobowego wolontariuszy – tym sposobem doszło do wzajemnej wymiany pomysłów i doświadczeń, które umocniły nowe Przyjaźnie. Ze smutkiem na twarzy, wolontariusze pobiegli co sił na busa do Łodzi, ale jeszcze przez całą drogę wspominali zabawę w „kokoszkę”,  „przepióreczkę” i „gołąbka, co spadł z pieca”…

Bardzo dziękujemy za zaproszenie, możliwość udziału w tym fantastycznym przedsięwzięciu oraz niesamowitą gościnność koordynatorowi festiwalu, p. Arturowi Fryzowi. Teraz widzimy, że nie tylko wolontariat, ale również poezja „łączy ludzi”!

fotogaleria z festiwalu do obejrzenia tutaj